कविता -मिलन बिछोडको सुनौलो काहनी I

कस्तो बचन दियौ तिमि मुटुमा बल्छी हानि
लाखौ छोडी धोका दियौ मलाई नै किन छानी

सक्दैन बाँच्न तिमि बिना किन भयो पराई ठानी
चट्टान जस्तो बन्धन खै रुबन्यो तिमि पानी

सोचेका थिए तिमीलाई मैले हजारौ मायाका खानी
फक्रिएको फूललाई तिमि कुल्ची दियो पैताला मुनि

पुर्णिमाको रातलाई तिमि औशीको रात बनाई जानी
के नै छ र भर तिम्रो रु बेईमानी रहेछौ तिम्रो बानी

कस्तो अटुट माया थियो तिमि हुँदा सानी
मिलन बिछोड जीवन हाम्रो यो नै सुनौलो काहनी

चन्द्र ब गुरुङ

दाउन्ने देवी सुर्यानगर, नवलपरासी

हाल : दोहा कतार